Biały Mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii

`Biały mazur` to zbiór krytycznych esejów o kinie kobiet w Polsce, poświęcony reżyserkom i scenarzystkom filmów fabularnych, począwszy od kontrowersyjnej Wandy Jakubowskiej, przez wtopioną w małżeński tandem Ewę Petelską, ukrytą w historii kina Agnieszkę Osiecką, emblematyczną dla kina kobiet Barbarę Sass, sławną, choć nieinterpretowaną w świetle krytyki feministycznej Agnieszkę Holland, dojrzewającą w cieniu siostry Magdalenę Łazarkiewicz, po zapomniane autorki filmu `Bluszcz` i Ewę Kruk. Książka poświęcona jest także częściowo kinu kobiet jako kinu dla dzieci i młodzieży, ze względu na silną reprezentację reżyserek w tej dziedzinie twórczości filmowej, którą tworzyły Maria Kaniewska, Anna Sokołowska i Jadwiga Kędzierzawska. Bohaterkami ostatniej części `Białego mazura` są pisarki, scenarzystki - Maria Nurowska, Krystyna Kofta i Manuela Gretkowska, z wyraźną sygnaturą płci w tekście i doświadczeniami pracy w filmie. Książka przedstawia polskie oblicze światowego fenomenu women`s cinema w drugiej połowie XX wieku, wprowadzając przy tym instytucjonalny kontekst aktywności polskich reżyserek w państwowej kinematografii. Monika Talarczyk-Gubała zadaje pytania o status kultury filmowej i upomina się o należne w niej miejsca dla autorek, których twórczość jeszcze dziś jest często marginalizowana. Napisany przystępnym i ciekawym językiem, `Biały mazur` może pełnić funkcję przewodnika po nierozpoznanych dotąd obszarach polskiego kina tworzonego przez kobiety. Wzbogacony o ilustracje duetu artystycznego Agnieszki Popek-Banach i Kamila Banacha oraz o zdjęcia z polskich archiwów filmowych, stanowi nie tylko rzetelną publikację pod kątem merytorycznym, ale również pozycję wyrafinowaną formalnie, zaprojektowaną przez poznańskie studio Bękarty.