Choroba Creutzfeldta-Jakoba

Choroba Creutzfeldta-Jakoba jest pierwszym w historii medycyny zakażeniem, które przenosi się bez zarazków. Powodują ją zmienione mikrocząsteczki białka zwierzęcego (głównie wołowego) zwane prionami. Pochodzą od krów chorych na gąbczaste zapaleniem mózgu, stąd potoczna nazwa „choroba szalonych krów”. W chwili obecnej nie ma leku, który zwalczyłby zakażenie. Choć chorobę zdiagnozowano najwcześniej w rodzinie farmerów, mających chore krowy, chorują również osoby nie mające żadnej styczności z chorymi zwierzętami, tyle że wcześniej zjadły ich mięso lub kolagen. W książce omówione zostały grupy chorób neurozwyrodnieniowych, charakteryzujących się odkładaniem w ośro- dkowym układzie nerwowym (i niektórych innych tkankach) nieprawidłowej izoformy białka, prionu PrPSc. W przypadku człowieka do tej grupy zalicza się: kuru, chorobę Creutzfeldta-Jakoba (CJD), chorobę Gerstmanna-Sträusslera-Scheinkera, śmiertelną rodzinną bezsenność oraz sporadyczną odmianę tej choroby – śmiertelną sporadyczną bezsenność. Najwięcej uwagi autor poświęcił przedstawieniu choroby Creutzfeldta-Jakoba. Wspomniane zostały oryginalne przypadki opisane przez Jakoba i Creutzfeldta, omówiono objawy kliniczne tej choroby, badania laboratoryjne i neuropatologiczne oraz odmiany CJD. Dodatkową zaletą publikacji jest bardzo obszerna bibliografia.