Metapsychiatria

Już sam tytuł książki Dr n. med. Piotra Pankiewicza – Metapsychiatria jest wielce intrygujący. Bo metapsychiatria to pojęcie, które jeszcze na dobre nie zakorzeniło się w naszym słowniku. Które zaciekawia, ale też wyraźnie wskazuje, że w psychiatrii jeszcze nie wszystko zostało powiedziane, nazwane, a może nawet zrozumiane. Metapsychiatria to książka ważna dla każdego człowieka. Nie tylko dla tego, który idzie przez życie niepewnie. Nie tylko dla tego, który nie wytrzymuje ciśnienia współczesnego życia. Nie tylko dla psychiatrów, psychologów czy terapeutów, którym z roku na rok przybywa pacjentów. Ważna dla każdego człowieka, który chociaż od czasu do czasu zastawia się nad sobą i światem i który szuka odpowiedzi na podstawowe pytania egzystencjalne. Nie wstydźmy się choroby duszy, przekonuje Piotr Pankiewicz. Szukanie pomocy nie jest przyznaniem się do słabości, nie znaczy też, że jesteśmy gorsi, ułomni, do niczego się nie nadajemy. Szukanie pomocy u psychiatry jest potrzebą chwili, a także znakiem naszego czasu. Zawalczmy, więc o siebie, gdy przychodzi taka potrzeba. Ale też nie pogardzajmy tymi, którym choroba duszy zakłóca relacje ze światem. Metapsychiatria to lektura pouczająca i zmuszająca do refleksji. Każdy rozdział niewielkiej objętościowo książki poświęcony jest z pozoru innemu zagadnieniu, ale łączy je troska o człowieka, o jego godność. Także w chorobie. Piotr Pankiewicz, psychiatra z wieloletnim doświadczeniem nie moralizuje, nie poucza. Pankiewicz, nie tylko autor Metapsychiatrii, ale też ordynator Oddziału Nerwic (Dziennego) Kliniki Chorób Psychicznych i Zaburzeń Nerwicowych AMG, przypomina – wszystkim lekarzom, niezależnie od specjalności - że pacjent to człowiek. A pacjent, który trafia do psychiatry to szczególny pacjent i szczególny człowiek. Chciałoby się napisać nawet pacjent i człowiek z dużych liter, ale bądźmy wierni autorowi Metapsychiatrii i tak jak on wyważajmy słowa i unikajmy patosu. Nie przypadkowo autor posłowiem swojej książki czyni Desideratę z jej znamiennym zakończeniem: „Bądź uważny. Dąż do szczęścia”. Nie przypadkowo namawiam Państwa do lektury Metapsychiatrii Piotra Pankiewicza: Bądź człowiekiem. Dąż do zrozumienia siebie i innych.