Miody Bieszczadzkie Miód lipowy 1200g

Miody Bieszczadzkie Miód słonecznikowy 1200g

Miód lipowy przez wielu znawców uznawany jest za najlepszy w smaku. Jest trudny w produkcji, ale i obfituje w składniki wszechstronnie poprawiające zdrowie.
W stanie płynnym ma barwę od zielonkawo-żółtej do jasno-bursztynowej (przypomina olej rycynowy )–  pozyskiwany później ma barwę brązową. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na biało-żółte do złocistożółtego. Ma charakterystyczny zapach przypominający kwiat lipy oraz lekko ostry, często gorzkawy smak. Właśnie ten smak lekko szczypiący w język jest znakiem rozpoznawczym tego gatunku miodu.

Właściwości zdrowotne:

Od lat miód lipowy stosowany jest jako pomoc przy przeziębieniu, grypie i schorzeniach dróg oddechowych. Działa przeciwkaszlowo, wykrztuśnie i napotnie, wspomaga więc leczenie zapalenia oskrzeli i płuc, gdyż przyczynia się do szybszego ustępowania stanu zapalnego. Dzięki dużej zawartości olejków eterycznych niszczy drobnoustroje występujące na błonach śluzowych dróg oddechowych, zwłaszcza nosa i gardła. Posiada wysoką aktywność antybiotyczną z uwagi na występujący w nim kompleks składników, z których najistotniejszymi są nadtlenek wodoru, flawonoidy i olejki eteryczne. Zanotowano jego szczególnie silne działanie na bakterie gronkowca, paciorkowca, coli oraz grzyby drożdżoidalne chorobotwórcze. Działa lekko moczopędnie, więc jednocześnie obniża nieco ciśnienie tętnicze krwi. Polecany jest osobom z chorobami układu krwionośnego, gdyż występujące w nim składniki mają działanie łagodnie rozkurczające i uspokajające. Wykorzystywany jest też jako środek wpływający korzystnie w przypadku chorób ginekologicznych, układu moczowego, a także w schorzeniach reumatycznych. Polecany jest również przy wspomaganiu leczenia nerwicy, bezsenności. Długotrwale stosowany wzmacnia układ odpornościowy, działa  nasennie, a także ogranicza ryzyko wystąpienia chorób serca i krążenia, pozytywnie wpływa na układ nerwowy i pokarmowy. Jest on też cennym środkiem dla chorych na cukrzycę (niezależną od insuliny; typu II) z uwagi na wysoką zawartość fruktozy.