W połowie dobrze. O czasie utraconym i odnalezionym

Nasze spojrzenia na kwestię upływu czasu są, bo mu­szą być, różne. Pierwsze bardziej jest związane z do­świadczeniem rzeczywistego upływu czasu, ocen już ugruntowanych. Drugie uwzględnia przede wszyst­kim perspektywę wielkiej filozofii i literatury. Biorąc pod uwagę różnicę wieku pomiędzy nami, takie zróż­nicowanie wydaje się w pełni uprawnione. Unikamy w ten sposób również zarzutu, który był wobec nas przy innych okazjach formułowany, że nasze teksty są albo za bardzo, albo za mało filozoficzne. Marketingowo rzecz ujmując, moglibyśmy powie­dzieć, że „w cenie jednej książki czytelnik będzie miał dwie”. Ale, tak naprawdę, mimo odmiennych perspek­tyw, mamy tu eseje poświęcone tym samym proble­mom, które są fundamentalnie ważne dla każdej osoby podejmującej refleksję nad własnym życiem i czasem już minionym.